Babah vs Daddy vs Papaji --> Episode 1

Sila baca dengan nada cerpen…


Ahaha…rasa nak tergelak bila mengenangkan perihal kerja setelah setahun mengumpul pengalaman dan kenangan di kilang bertuah ini…hmm kisah yang paling tidak dapat dilupakan adalah rentetan hari2 bersama bos2 dan kawan2…


Pertama kali menjejaki this company I was reporting to Babah…siapa dia biarlah rahsia…sgt segak dan berjiwa muda, pertama kali hendak bersua muka saya hanya nampak tag nama di tempat duduknya/cubenya sbb he was on meeting and di dalam hati kupanjatkan kesyukuran sbb ooooyess he is malay and muslim…dalam hati berasa lega coz at that time I’m still timid to meet people apatah lagi org2 luar negara…lidah jadi kelu, bahasa inggeris jadi bahasa siam dah…ahaha padahal sy ini ala2 pembahas jugak la di zaman sek dulu…apatah lagi tusyen bahasa inggeris dari darjah 3 nih…siap ayahanda tercinta gi merayu kat cikgu di sekolah supaya ambik sy untuk masuk tusyen untuk darjah 4 punya…betapa gigihnya ayahanda sy dan sy ketika itu…yelah kami ini org kampong duduk pula di negeri terkecil or ulu la sket eh…hihi so bahasa inggeris bukan bahasa utama juga bukan kedua…then kerana asek di tanamkan kesedaran sivik oleh kakak kedua saya supaya belajar n belajar so that I could do anything bila dah keja nnti…kakak sy yg no 2 sgt pandai meracun…secara tidak langsung dia yang menanam impian dalam diri sy untuk menjadi org2 yang berjaya n bukan selepas SPM duduk tercongok di kg menanti ikan besar datang memancing (term-term yg sgt suka digunakan oleh mS.Lela and mS.Yani)…tima kasih ya k.Zack…hehe…dalam usaha menggapai cita2 sy untuk bergelar ‘kuli’ kilang di masa hadapan maka belajar bahasa inggeris adalah langkah pertama yg saya lakukan…sila sedar sy adalah org yg suka plan and foresee future masa kecik2 dulu…kunun la kan…sila abaikan ke‘ambitious’san sy ketika itew…auwww malu…



Then my babah turn out to b so nice…and owh yessss I lupa nak mention he is not malay he is Pakistani migrate to German long2 time ago…agak terkejut ketika itew but ok je…I even done some stupid mistake which all managers triggered my mistake during wiken but masa hari isnin tu my babah stay cool….he forgave for my silly mistake and days go on peacefully…sampailah me and mR.Daus bosan dengan kerja yang di berikan…bukan lama pun nak ambik masa untuk bosan wat kerja tuh…3 bulan jer kami dah start ‘think out of box’…haha kunun best sgt la bila dpt trigger babah mengenai satu isu ni…isu tu jadi besar n babah sgt happy di atas keperihatinan kami n terus performance review kami melonjak naik macam nak mampus…ahaha…ok tipu…but ok lah kiranya…babah decide to gave us confirmation to a higher position…huhu happy jugak…cita2 tercapai la kununnya…but after that bermula la interesting journey of daddy and me…


Hmm daddy…wat I could say during first time I saw him…wah anak mata anda sgt biru…!!!...(sila baca dengan nada kagum hokkeeeyyy) and daddy sgt hensem…ahaha…selalu sy dan teman2 seperjuangan mempersoalkan kenapa daddy x jadi actor jer…handsome nih…segak walaupun dah 40 lbh…sy senang bekerja as his subordinate…he is cool, dalam organisasi ni kira he is a bad boy la…selalu dalam meeting bila x puas hati dengan jawapan2 budus dari engineer bunguk macam kami nih…dia object je trus depan director or watnot, sgt cool and of course hebat la…he thinks simple, precise, clear and exact…haishhhh boleh imagine tak macam mana dia nih…hehe ayat yg sesuai ialah he is super genius…very European style…very relax…his words really inspiring…ase mcm kita ni mcm Man in Black on mission je…semangat la jugak nak wat keje hari2…kitaorgnyer product pun boleh tahan high volume and complex…tapi he is so superbly knows every inch of it so wowww…(perkataan ini babah yang selalu sebut…sila baca dengan mata terjegil...hehe)..my daddy is amazing bukan..?...what’s I understand the most he don’t like perkara2 leceh ni…x suka lembap2 pikir atau bertindak…haishhh daddy daddy…u r my inspiration…tapi ayat2 pedas dia boleh tahan cirit birit jugak la nak menaggungnya…pedas cili plus lada…ala2 burger prosperity McD plus sos cili…berair mata dowhh…ha ambik ko rasalah sendiri…but tapi sy x kecik hati sgt…kecik sket2 je and jarang2 sungguh…I know the good value that he trying to tanamkan dalam diri ini…so kerana keselesaan sy dengan daddy, I thought sy akan kekal dalam group daddy…but daddy telah mengkhianati sy…aduhhh…patah gigiku…kecewa…ihihi…


Suatu hari dibilik meeting yang aircondnya sejuk nak mampos…daddy berbicara pada sy…memberi kata satu…(hampeh bukan nak bagi kata dua…at least sy blh memilih kan…) dan saya tiada pilihan…tergamam bukan kepalang…hati ini menangis sepanjang perbicaraan ituh…hancur hatiku…sy mengambil masa yg lama untuk mengubati hati yang lara…sy menyalahkan daddy…!!!...he agreed to transfer me to other team tanpa bebincang dengan sy...di mana dalam episode seterusnya saya bekerja di bawah papaji…dari Europe style ke Bollywood style plak dah…haishhhh…sila bayangakan lagu Hindustan yang berkumandang…’bole churiya…bole kagena…’ ahaha…dengan segala kemeriahan nyanyian dan syair mengiringi pertukaran hidup ku…haha…till next entry…daa~